Fri | Nov 02, 07 | 6:45:08 am MYT
Berita perdana dan TV Malaysia terpaksa menyiarkan berita seorang wanita yang tidak dikenali naik ke pentas menghulurkan bunga dan berkata sesuatu kepada Dato' Seri Abdullah Ahmad Badawi pada hari Perdana Menteri melancarkan ECER peringkat negeri Pahang di Kuantan pada 30 Oktober 2007.
Siapakah wanita itu dan apakah sebabnya beliau memberanikan diri ambush Abdullah di hadapan ribuan penonton? Tidakkah para bodyguard beliau mengambil pengajaran daripada beberapa peristiwa yang sama juga telah berlaku beberapa tahun yang lalu?
Saya yakin wanita tersebut mesti ada sesuatu yang amat penting untuk disampaikan kepada Abdullah. Bukan sebab dia minat sangat pada Abdullah. Dia sudah tak tahan lagi. Dia nekadkan hati untuk melepasi segala rintangan.
Serbu Abdullah 7 April 2003
Saya juga pernah ambush Abdullah di lobi Parlimen pada 7 April 2003 bersama Zumrah Husni (isteri tahanan ISA, Dr Badrulamin) dan Bahirah Tajul Aris (isteri tahanan ISA Ezam Mohd Noor).
Masa itu Abdullah adalah pemangku Perdana Menteri Malaysia dan juga Menteri Dalam Negeri. Kami bertiga adalah isteri kepada tahanan ISA Reformasi yang ditahan di Kem Kamunting pada masa itu. Suami kami telah merengkok di penjara hampir 2 tahun.
Pada hari itu, kami bersama Gerakan Mansuhkan ISA menghantar memorandum kepada ketua pembangkang. Kami diberitahu bahawa pada hari itu Abdullah akan mengadakan sidang akhbar di lobi Parlimen.
Kami pun tidak melepaskan peluang sebaik sahaja beliau tamat sidang akhbar kami bertiga menyerbu beliau yang tersengih-sengih perasan bahawa kami adalah peminat beliau. Lobi Parlimen jadi gamat. Wartawan juga terpinga-pinga.
Pegawai keselamatan Abdullah tak boleh berbuat apa-apa sebab para wartawan dan juru gambar telah mengepung kami dan Abdullah yang ditemani oleh Tan Sri Khalil Yaacob (masa itu beliau adalah Menteri Penerangan). Kami minta Abdullah membebaskan suami kami.
Tan Sri Khalil kononnya hendak mententeramkan kami bertiga, dengan berkata, "Sabar, sabar, kita ambil perhatian." Saya tidak rasa gentar terus menjawab, "Mana boleh sabar, ini zalim." Saya pun menghulurkan buku yang ditulis oleh suami saya (Saari Sungib) yang bertajuk "Malaysia Boleh ... SB Lagi Boleh" yang baru diterbitkan dan telah diserahkan kepada SUHAKAM untuk siasatan.
Saya kata pada Abdullah: "Ni buku suami saya tulis. Datuk jangan aniaya kami ... baca! baca!", dengan nada marah.
'Lepaskan Abdullah pergi'
Saya nampak muka pegawai keselamatan seolah-olah merayu supaya kami lepaskan Abdullah pergi. Lepas itu mereka segera melepasi para wartawan dan jurugambar untuk membawa Abdullah pergi.
Adakah Abdullah ingat lagi peristiwa tersebut? Ia adalah pengalaman paling 'manis' buat saya dan kawan-kawan demi membela suami kami yang teraniaya. Ia adalah pengalaman 'pahit' buat Abdullah, seorang pemimpin yang zalim.
Lagi sekali Abdullah kena ambush. Ingat tak?
Pada Februari 2006, semasa Abdullah bertemu para peneroka Felda Sendayan di Negeri Sembilan, beliau kena ambush lagi dengan dua orang isteri tahanan ISA iaitu Norlaila Othman dan Siti Norma Ismail.
Mereka berdua juga mengambil peluang Abdullah berada di situ untuk menghulurkan surat terus di tangan beliau agar membebaskan suami mereka yang telah ditahan dengan zalim oleh Abullah selama lebih empat tahun. Kedua-dua isteri tersebut berjaya menembusi bodyguard Abdullah dan menghulurkan surat di tangan beliau sambil meminta agar Abdullah membebaskan suami mereka.
Beliau berkata, "Insya-Allah, insya-Allah". Tapi sampai hari ini suami mereka berdua dan ramai lagi masih ditahan di Kem Kamunting. Suami mereka kini hampir 6 tahun dianiaya, dipisahkan dari keluarga mereka.
Isteri-isteri tahanan ISA telah berusaha untuk bertemu beliau secara sopan tetapi tidak pernah mendapat layanan darinya. Begitu juga surat-surat kami juga tidak pernah dijawab oleh beliau. Kami tidak tahu sama ada beliau terima atau tidak, kalau terima pun sama ada beliau baca atau tidak.
Akhirnya kami tiada jalan lain selain ’ambush’ beliau di mana-mana saja yang kami boleh pergi. Kami mahu beliau hentikan kezaliman menahan rakyat tanpa bicara.
Membuku di hati
Seperti apa yang kami isteri-isteri tahan ISA lalui, sebab utama yang mendorong kami untuk ambush Abdullah adalah rasa mahu "melepaskan geram" terhadap beliau. Perasaan ini seolah-olah membuku di hati kami. Tidak ada rasa takut dan teragak-agak dalam jiwa kami untuk bersemuka dengan orang yang menganiaya kami!
Saya percaya, wanita yang mengulurkan bunga ketika Abdullah sedang berucap melancarkan ECER juga ketika itu berada dalam keadaan sama seperti yang kami alami. Beliau mahu menyampaikan suatu yang membuku lama di hatinya. Mungkinkah rasa tidak puas hatinya terhadap pentadbiran Abdullah yang tidak peduli terhadap nasibnya?
Apakah Abdullah ambil pengajaran daripada siri-siri ambush tersebut?
0 comments:
Post a Comment